Suskunluðuna yemin etmiþ, tövbeler saklar, Sýrlanmaya yüz tutmuþ acýlara inat, Sýrlar... Ve de heyhat, hayat acýlarla baþlar, Bittiðini düþündüren anlara inat...
Gölgesinde kavgalarým olan sevgili, haydi sor! Göze gelmiþ, söze gelmiþ cevaplarým var benim… Çocukluðumdan arakladýðým ve sakladýðým, Ve de düþlere sýðdýramadýðým duygularým… Ýnan ki kar benim…
Hadi sakladýðýn yerden çýkar mayýnlarý, Sonsuzluk götürmez var olanlarý, Sonsuzluk götürmez bilirsin yarýnlarý, Bilirsin sükûnetinde yaramazlýklar saklar, Dününde, bu gününde çocuklarý…
Ey sevgili! Güneþ diye, geçmiþten getirdiðin tan yeri… Gönlümde ki deðiþmez sevgiyi… Karartmaya yeter mi?
Sosyal Medyada Paylaşın:
bonzon Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.