Her seher vaktinde tan atýþýnda,
Yükselen ezan sesleriyle duamdasýn.
Yakan güneþin her batýþýnda,
Gecenin matemine inat yanýmdasýn.
Mümkün deðil seni unutmak,
Sen benim ilk ve sonbaharýmsýn…
Bir tek bahar tanýdým,
O baharý seninle yaþadým…
Bana göre deðil ikinci baharlar,
Bilmem zor mu anlatmak?
Beni sevenler anlar.
Þimdi gözlerim kapalý baþka gözlere.
Yemin ettim bir kere,
Efsunladým kendimi.
Dudaklarým kilitli öpüþlere.
Sende efsunlusun;
Efsunlusun gözlerinden,
Efsunlusun teninden.
Efsunladým yüreðinden.
Ne ben baþkasýný sevebilirim ne de sen.
Sen benimsin,
Ben senin…
Yüzlerce kez tavaf ettim kalbini,
Sen farkýnda olmadan…
Artýk sevmeyeceðim dedim,
Kýrk yeminler bozdum vazgeçemedim.
Yandým,
Yandým,
Kül oldum.
Her gece yemin ettim,
Sabah olmadan bozdum.
Karanlýklarda,
Rüyalarda,
Her dakikamda, her anýmda seninleyim,
Ellerin ellerimde; karanlýklarda…
Gözlerin gözlerimde; rüyada olsa…
Sevdanýn tam demindeyim,
Seninleyim…
MEHMET FÝKRET ÜNALAN