YERYÜZÜ AŞKIN YÜZÜ OLUNCAYA DEK -3
Ýþte tarih
Ýþte þiddetin iðrenç yüzü
Biz baþlatmamýþýz hiç bir savaþý
Bizimle baþlatýlmýþ bütün savaþlar
Bizimle bitirilmiþ yine
Kölelik çoðaltan zaferler adýna
Vurulup düþmüþüz dünyanýn her yerinde
Gidenimiz bir daha dönmemiþ geri
Yemen olmuþuz
Balkan olmuþuz
Seferberlik olmuþuz
Ve her büyük savaþýn sonunda
Ölümlere karþý türkülerle durmuþuz
Hangi inancýn sesidir bu
Hangi körlüðün koyun kurbanlýðý
Ki uðrunda can verdiðimiz topraklarda
Caný alýnan kurbanlara dönmüþüz
Doðan günü kardeþ bilirdik oysa
Akan suyu yoldaþ bilirdik
Mutluluða koþtururduk atlarýmýzý
Sýnýrsýz özlemler içinde ve suskun
Yine yollarda sessiz kalýrdýk
Biz bizsiz delen Ferhad’ý alkýþlar
Bizi bizsiz seven kerem Kerem’i tanýrdýk
Kül olurduk ayný yangýnlarda
Yine birbaþýmýza kimsesiz aðlardýk
Öylesine yaþardýk ki günleri yüzyýl gibi
Cehennem bile imdat dilerdi bizden
Cehennemi cennete yine biz baðlardýk
Ne yaptýysak yetmedi sesimize
Ne söylediysek yetmedi
Karlarla silelendi nice daðlar
Kalburlarla elendi
Ey baðrýmýza bastýðýmýz deli sevda
Ýþte yine doðayý doldurup yüreðimize
Yaðmuru çaðýrýyoruz yanan ellerimize
Bir ilkbahar gecesinin ortasýnda
Þimþeklerle gelen o kýþtan sonra
Herþey yeniden baþlýyordu yine
Sanki kimliðimi
Yaralý bir kuþ deðilmiþ gibi
Ve bakmýyormuþuz gibi
Bulutlarýn taa üstünden
Yerin taa derinliklerine
Yeniden yükseliyordu ayný sesler
Süngerler çekilmiþ gibi üstümüze
Nice yýllar geçmiþti aradan
Her aný bir baþka deprem
Bir baþka kýrým içinde
Dört bir yana haberler salýnarak
Öldü denildiði halde inanýlmayarak
Ve gittikçe silahlaþan türkülerde
Daðlara güneþ doðdurulmayarak
Nice yýllar
Her aný kutsal bir çýðlýk içinde
Barýþ dedik bunca yýl
Kardeþlik dedik-sevgi dedik
Yepyeni umutlar doðurduk umut tacirlerinden
Düþtük peþlerine korkusuz
Aç-susuz
Ve en dikenli yollarda yalýnayak
Gelecekleri kapkara
Dilleri yumuþak
Yalanlarý güzel ve ak
Girdiler dünyamýza alkýþlanarak
Onlarda barýþ dediler bizim gibi
Kardeþlik dediler- sevgi dediler
Hatta kurþun yaðmuru akþamlara karþý
Yalnýzca gül ve güvercin dediler
Sonra sýðýndýklarý gizli beyler
Defne dallarýyla tutuþturup ateþleri
Güvercinleri piþirmeden yediler
Topraðý çýldýrtan güller söylemiþti
Onurla þahlanan kitaplar
Ve kararmayan yürekler söylemiþti
Gözyaþýna karýþýrken ter
Biliyordukki güle hançer
Barýþa hançer
Sapalayan eller
Kýrýlmak zorunda birer birer
Hangi ýþýktý o karanlýk gecede
Hangi sevgi – hangi gül
Hangi barýþtý onca ölümler içinde
Sevgiyse çocuk yüzlü diyorduk
Barýþsa sabah sözlü
Patlayýp fýþkýran
Leylak yüreði bir þafakla parlayan
Ne açlýk – ne zulüm – ne de kan
Ancak biz kazandýðýmýz zaman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.