ACIYA KURŞUN İŞLEMEZ
Sabrýn çalkalanýp taþtýðý sulardadýr
Çýðlýklarla parçalanmýþ uykularda
Buruþturulup atýlmýþ aþklarda
Ve çalýnmýþ mutluluklardadýr
Ses ile yürek
Büyük rüzgarlarýn o yanýk þarkýsý
Hala yükselir içimizden daðýlýr
Coþkunun doruklarýnda sürer yankýsý
Ýlk kurban adanýrken bir nehire
Korkunun ilk niþanýnda baþlamýþtýr
Gözyaþýnýn ilk damlasýndan kalma
yaslý baharlarla gelmiþtir bugüne
Kanla yazýlan yasalarla
Açlýðýn otað kurduðu sabahlara
Ve sonuçsuz kalan ahlarla gelmiþtir
Acýya kurþun iþlemez artýk
ölüm bile bu acýyý cellat bilmiþtir
Yok bundan böyle ter yarasý
Zincir tusaklýðý ve sabýr
Kýrbaç yalvartmasý sessizliðin
Can pazarý ve kahýr yok
Her þey yaþanan þu gün gibi gerçek
Adýmýz halk olduðu günden beri
Bir direnç olmuþtur bizde sevinçler
Þimdi acýnýn her kuraklýðýnda
Onlar
Yüreðimizin ovalarýna çiselenirler
Boþuna deðil bu ölürcesine sevmek
Ve ölürken bile yürümek
Boþuna deðil
Hep yataðý olduk tarihin ýrmaðýnýn
Yenilgilerle durulmanýn
Zaferlerle köpürüp kabarmanýn
Ama hiç bir zaman
Anasý olamadýk geçmiþi doðurmanýn
Yýdýzlar ve sular tanýktýr
aç ve kavruk bir memeden
Direnmeyi yudum yudum emen
Bir çocuk gibi öðrendik
Ve direndik
Ordular kurduk türkü renklerinden
Bütün aðýtlarý bir hücumda yendik
Acýya kurþun iþlemez artýk
Biz yaþamayý zulümsüz sevdik
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.