Sonbahardan sonra aðaçlar Hep duman açar Ankara’da Saksýlarda yeþil bir yalnýzlýk Uzayýp gider ev tutsaklýðýnda Kýþ boyu rüzgarsýz ve çiçeksiz Ne gün kalýr güneþin yüreðinde Ne þafak ne sabah Kar altýnda dilsiz ve sessiz Bir tohum gibi bekler baharý Taþ üstünde topraksýz çaresiz
Sonbahardan sonra Ankara’ya dair Hep ayný sözler söylenir Ama yaðmur Yine utanýr yaðarken Kar yine yaðmadan kirlenir
Sonbaharda sonra Ankara’da Yalnýzca kuþlarýn isyaný vardýr Bakarsýnýz bir akþamüstü Bütün aðaçlar kuþ açmýþtýr Ve gökyüzü meydanýnda Kuþ dilinde bir miting baþlamýþtýr
Bir çýðlýktýr artýk yaþanan Sözcükler yetmez anlatmaya Notalar fýrçalar susar Çünkü mitingden sonra kuþlar Kýrýp kanatlarýný Ankara’ ya ölüm býrakýrlar
Sosyal Medyada Paylaşın:
Adnan Yücel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.