GÖZLER YANGIN ŞİMDİ

bunca yýl çýðlýklar koþturulmuþ bu yolda
deli taylar gibi ter içinde çýðlýklar
savrulan bir yanlýþa vurulmak için mi
yoksa daðlarý yýrta yýrta yürüyen
bir ýrmak diliyle durulmak için mi

gözler yangýn þimdi-ufuklar duman
dünya deðiþiyor-masalý koca bir yalan

tam kýrk yýl bulandýrdýlar sularý
nilüferleri daðlara taþýdýlar
kekikleri çaylara
uðrun uðrun-ince ince-gizlice
ve sinsice yürüdüler karanlýklara
pýnarbaþlarýnda yarpuzlar utandý
ormanda köknarlar
sonra leylak düþmaný bir akþam vakti
dünyanýn deðiþtiðini buyurdular
ihaneti kanlý bir gelinlik içinde
yeryüzünün yataðýnda doyurdular

durduk düþündük sularla birlikte
daðlarla - ormanlarla - bulutlarla birlikte
durduk düþündük
nergislerle - nevruzlarla - güllerle birlikte
yok olan hiçbir çiçek yoktu yeryüzünde
durduk düþündük
martýlarla - turnalarla - güvercinlerle birlikte
yok olan hiçbir güzellik yoktu yeryüzünde
durduk düþündük
nehirlerle - denizlerle - okyanuslarla birlikte
yok olan hiçbir dalga yoktu yeryüzünde

tamda yunuslar seviþirken arþipel’de
tamda gökkuþaðý sevinleþirken
özlenen renkler siliniyor dediler
tamda insanýn insanlýðýna çeyrek kala
yarým metrelik cam bir savaþ alanýyla
çýktýlar karþýmýza teknoloji yalanýyla
gözler yangýn þimdi ufuklar duman
dünya deðiþiyor masalý koca bir yalan

çocuklar ölürken bütün ülkelerde
ey koca nazým
ey ustamýn ustam dediði
milyonlar içindeki vatansýz yalnýzým

çocuklar güldü demiþtin o büyük ülkede
gel de gör þimdi
o yüzlerde büyümüþ yarýnsýz öfkeyi
gel de gör
gece gelen telgraftaki yüce deðerin
nasýl bir körlüðe kurban verildiðini
yureklerde yükselen son anýtýnda
gel de gör nasýl yerlere serildiðini

sonrasý vurgun soygun ve talan
sonrasý gözyaþý ve kan
çaykovski harlemde bir tepinme
tolstoy sütyen boþluklarýnda pembe dizi
mayakovski bir papaz duasý belki
puþkin çarlýk özlemlerinin þiirsel gizi

gözler yangýn þimdi ufuklar duman
dünya deðiþiyor masalý koca bir yalan

ne olur tunçtandý demirdendi demeseydin
bir tabuttan korkan o þaire gönül vermeseydin
neruda’nin þili kasýmpatýlarýný
hasan hüseyin’in kýrmýzý gül dallarýný
howard fast’in fýrtýna sonrasý çýðlýklarýný
ölmeden önce mezarýnýn baþýna koysaydýn
burcu burcu koksaydýn
dünya deðiþiyor masalýna kahkalar atsaydýn
son anda sokup ellerini kanayan kalbine
çocuk yüzlü yepyeni bir þiir çýkarsaydýn

nasýl da severim seni
hiroþimalý bir kýzýn yaprak dudaklarýnda
iþçi tulumuyla istanbul da taksim alanýnda
ve 1960 yazýnda küba da nasýl da severim
al þimdi ellerimi
yattýðýn o büyük ülkenin topraklarýna uzat
yanar parmaklarým yanar
ne þolohovlar ne de gorkiler var
yalnýzca seni o topraklarda tutsak edenler
ve memedin özlemiyle oraya gömenler var

yanardaðlar mý patlýyor bilemiyorum
denizlerle karalar yer deðiþtiriyor
dinazorlar mý gocuyor yoksa
bir yaným týrpan yine-bir yaným gül bahçesi
bir yaným soygun yine-bir yaným ter ezgisi
söyler misin ey ustalarýn ustasý
nedir bu deðiþmenin yarýnsýz sonrasý

þimdi senin ceviz yapraðý kývýl kývýl ülkende
kimi dünya deðiþiyor masalýnýn halinde
ki orta asyanýn kýmýz tadý hala dilinde
kimi zonguldak madenlerinde
paþabahçede ve çukobirlikte
yurtiçi kargoda ve toros gübrede
direnen bütün yüreklerle birlikte
kimi dort bin yýllýk güneþ peþinde
adýnýn özgürlüðü için döðüþmekte
deðiþen nedir söyler misin
alýnterinin nehirleþtiði bu yaþam içinde

bir tren penceresinde saman sarýsý saçlar
rüzgarýn yelesinde nasýl ülkeden ülkeye
beyinden yureðe nasýl fýrtýnalarla koþar
o büyük coþkular
o sonsuz duygular
uzansam her teline þimdi ellerim yanar
her biri beþ dolara bir masadan uçar
bir baþka masaya konar
seninse bu körkütük gidiþ içinde
insanlýk adýna yüreðin bir baþka kanar

dikersin gözlerini masmavi yarýnlara
insanlýðýn insanca yaþamýný özlersin
ve söylenirsin kendi kendine
çaðýnýn tanýðý her þair gibi sen de
ne açlýk ne zulüm ne de kan
ancak biz kazandýðýmýz zaman
ve bütün insanlýk insanca yaþadýðý zaman
Sosyal Medyada Paylaşın: