Akþam saatlerinde eskiþehir’in sessiz sokaklarýndayým saat 16.00 biri gidiyor önümde aramýzda sedece birkaç adým mesafe var boyu ayný sen ,saçlarý hatta yürüyüþü ayný sen hiçbi fark yok sensiz atan þu kalbim bir dönse sanki o an orada duracaktý...
Birkaç metre yürüdükten sonra bir sokaðýn baþýna geldik o kiþi yavaþladý ve durdu,o durdu ama sanki benim kalbimde durdu orda senin olmaný istediðim kadar bi okadar da olmamaný istedim çünki ölünü göreyim dediðin aný tekrardan yaþamak istemiyordum...
Hiç bu kadar çaresiz hiç bukadar biçare kalmamýþtým ömrümce ne yanýna gidebiliyor nede sen ollmasanda býrakamýyordum peþini eskiþehir ý bukadarmý dar gelir insana bu kadarmý boðar insaný sensizliðe alýþmak çok zor ama gidip konusmak bi okadarda zor geldi...
Bir evin önüne geldik ve bütün cesaretimi topladým seslendim o kiþiye adýný sölyledim,sana söylemeyi özlediðim adýný,boðazým düðümlendi bian döndü arkasýný ve kim dedi baktým sen deðilsin ve yýkýldým orada o an yok biþey dedim sadece yok biþey ayný sen gibi yok,ayný sen gibi yok...
Bi kez daha yaþadým sensizliðin acýsýný,canlý þahidimdi o sokak o ev ve o kiþi o kiþinin peþinden gittiðime piþmanmýyým kesinlikle hayýr deðilim olmam da seni bir dakika olsa görebilmek için cehenneme gitmeye bile razýyým ben ne eskiþehir sokaklarýnda seni aramaktan nede senden vazgeçerim ben.... Sosyal Medyada Paylaşın:
dj_gEcE_sEsLeRi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.