TREN
Sen
benim içimden hep gelip geçen
dur dur dur !
durdurmaya güçüm yok
sen rast gele geçen
bazen dur desem de durmadan geçen
durduðum yerde beni çelmeleyen
þimdi umutlarým bir sürü yolcun
sökün etmiþ sýkýþtýrýlmýþ umut dolu bavullarýn
sana yetiþemeyecek belki yolcularýn
kaçarsan eðer beklemek var
belki gelmeyecek son seferin
hem git derken hem kal diyen bu siren
durdurmaz seni.... varacaðýn yer var
bilirim..
bilmediðim yerlerde seni beklemek de var
benimde senin izinde gidecek raylarým var
bir de simyasýný bulduðum çetrefil yanlýzlýðým
her fincanýn içinde kývrýlan raylarým
katran geceler gibi senin içinden geçtiðin tünellerin
gibi gibisi olmayan
sakladýðým yolcularýn
umutlarýmý doldurduðum bavullarým
seni deli gibi seven vagon yüklü duygularým
yýkýlmadan hayat
roter yapmadan
sökün bavularýmdan beni ayýrmadan
gel son sefer yapalým tren
gözlerim kapanmadan, dumanýn sönmeden
dudaklarý birlikte öpelim....
tren gel bu sefer son sefer sevelim...
beklemeyelim....
gel artýk tren...............
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.