kutsanmýþ düþ kelebekleriyiz ansýzýn geçer zaman saçlarýmýzda dört nala hüzündür, rüzgar mavi sonsuzluk içimizde çýrpýnýr göz açýlýr, göz kapanýr açýlýr kapanýr, açýlýr kapanýr sorularýmýz ah! o sorularýmýz cevapsýz kalýr martý çýðlýðý mý bu içe atýlýr
sevmek, tehlikeli bir eylem yaþama sýðamamýþ kendini devasallaþtýrmýþ ya silahlanmak ya teslim olmak bize kalmýþ
yaþamak ellerimiz kelepçede gözlerde keder, hep ayný iþte omuzlarda ayný yük, sýrtladýk iþte sevdalar yarým gülüþler yarým verilen sözler yarým ah o sol yanýmýzdaki derin kesik kesip atmýþýz en baþýnda doymak bilmeyem egomuz tamamlanma arzumuz tamamlamýþ olma sanrýmýz hayata böyle mi tutunuruz hayýr! hayýr! yarým kalmamýþýz en baþýndan basbaya yarýmmýþýz
ama unutma bazý acýlar þifa yerine geçermiþ bizi korkutan bizi yalnýz býrakan Tanrý deðilmiþ Tanrý içimizde gizliymiþ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
çöldeki kelebek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.