SUSTUM…

Hani var olacaktý aþkýmýz, biz yaþadýkca.
Ayrýlmayacaktý birbirini saran elerimiz.
Hani doðmayacaktý güneþ bizsiz sabahlarda.
Bakacaktý birbirine sevgi ile gözlerimiz.

Hani kalmayacaktý hiç, mazide dünlerimiz.
Solmayacaktý gönlümüzde ki o güller.
Hani , esmeyecekti rüzgar ayrýlýktan yana.
Aþk aþk diye, ötecekti bülbüller.

Hani söz vermiþtik birbirimize yürekten.
Üþümeyecekti ayrý ayrý ellerimiz.
Hani , Uyanacaktý hep mutlu sabahlara,
Hep gülecekti gözlerimiz.

Yalanmýþ,
Bitti yazdým; karanlýk sokaklara.
Sustum ,
Kin kustum yürüdüðümüz kaldýrýmlara.
Bir çizgi çektim artýk,
Yaþadýðýmýz hatýralara.

Þimdi;
Kapandý birbirine,
Sevgi sunan yüreklerimiz.



ERDÝNÇ SERT

Sosyal Medyada Paylaşın: