bir kýþ yine kanýyor ayazlarda
yokluðunun çýnlattýðý duvarlar
kulaklarýmda sessizliðin yankýlanýyor
gidiþin hüzün yüklüyor
gözlerimden akan damlalara…
þimdi arýyor parmaklarýmýz
hep kenetli kalacaktý birbirine
olmayan þarkýmýzda dansýmýz olacaktý
þimdi bir gemi demir alýyor
senin talan ettiðin limandan…
ben bakamayacaðým ardýndan
gözlerim karda ayak izlerinde hapis kalacak
duymayacaðým gidiþindeki hýçkýrýðý
kal demeyeceðim vefasýza bir daha…
ama biliyor musun?
yine de içim el vermiyor iþte
sevmiþ bu deli yürek bir kere
artýk senden bir þey kalmasa da
kendine iyi bak olur mu?
sakýn geri dönme
dönsen de ben olmayacaðým
beni býraktýðýn yerde
hadi þimdi git ardýna bakmadan git....