Türküler
Attýðým her adýmda yoldaþým oldu benim,
Uzun seferlerimde azýðýmdýr Türküler.
En kederli anýmda sýrdaþým oldu benim,
Parmaðýmda niþaným, yüzüðümdür Türküler.
Yediðim baklavanýn tadýný verir bana,
Her sabah bin umutla attýðým adým güne,
Musibetle sevinçle, yaþadýðým kýrk sene,
Alnýmdaki derince çiziðimdir Türküler.
Sofradaki çatalým, kaþýðýmdýr Türküler,
Müzminleþmiþ derdime aþýðýmdýr Türküler,
Kapýmdaki merdiven, eþiðimdir Türküler,
Sevdamý baðladýðým kazýðýmdýr Türküler.
Yurdumun soluðudur, nefesidir Türküler,
Aydýnýmýn yemiþ’i, efesidir Türküler,
Hamalýmýn sicimi, küfesidir Türküler,
Ayþe, Fatma, Fadime, Naziðimdir Türküler.
Çanakkale de Mehmet, Yüksekova da Ali,
Rize’de ki heyelan, Kaþ’ta yaðmurun seli,
Kocaeli’nde deprem, yanan bir insan külü,
Dilimdeki eyvahým, yazýðýmdýr Türküler.
23.04.2008 Kütahya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüdaverdi ER (Hüdai) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.