Bir bakýyorum gözlerim en kara bulutlarla yarýþýyor.. Bir bakýyorum dertsiz bir bebek kadar içten gülüyorum.. Tuhaf bir hal aldým senden sonra.. Karýþýðým çok..
Kimi zaman çok kararlýyým astýðým astýk kestiðim kestik Kimi zaman nefes almaya bile karar veremiyorum.. Sanýrým yýldým yaþamaktan… Karýþýðým çok…
Bazen kelimeler sýra sýra kendiliðinden diziliveriyor… Dökülüyor kalemimin ucundan sayfalara… Bazen iki kelimeyi bir araya getirip konuþamaz oluyorum… Bilmiyorum bana ne oluyor… Karýþýðým çok..
“Kendine gel” diyorum kendime.. Tuhaf ama gidecek bir „BEN“ dahi bulamýyorum… Yarým mýyým..? Parça Parça mýyým…? Yoksa bir Hiç miyim…? Farkýna varamýyorum… Ama anla iþte… Karýþýðým çok…!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hümeyra. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.