Mevsimler ard arda boþa geçse de, Dal zamansýz kýþta çiçek açsa da, Ölümsüze sýra gelir kaçsa da Yüce daðým, ayazýndan ayazým Yârdan ayrý gülmüþ göze mil lâzým.
Hasretliði koy cebine gizlensin, O yüreðin acýn ile közlensin, De gönüle, sevdiðiyle sözlensin Hak bilene bülbül ne de gül lâzým Allah diyen yüreðe bir dil lâzým.
Bil ki artýk sana koþmayacaðým, Fýrat gibi kýzýp coþmayacaðým, Azýp yüreðini deþmeyeceðim, Yanaðýmdan gel gamzeme düþ, lâzým Sana gülden, bana toprak eþ lâzým
Sandýn yetmez tatlý cana eziyet, Anlamýþým sevmek deðil meziyet Ver topraða, deðilmi bu raziyet ! Gayrý bu bedene ruhsuz can lâzým Dayanýlmaz ayrýlýða son lâzým.
Mevla beni yokluðunla sýnadý Edepsizin biri diye onadý Diller de mi azar etsin? Kýnadý.. Kol kýrýldý , kaftanýma yen lâzým Beden yundu, kefene giyen lâzým.
Gideceðin yerde varsa bekleyen Hemi sevip hemi an da yoklayan Sevdasýna ayýp eder saklayan Muhammede senin gibi yol lâzým Yaradana baðrý yanýk kul lâzým.
Bu yokluðum varoluþun içindir Sormayasýn neden, niye, niçindir Kýymadýðým senin bir tel saçýndýr Yolum yolum yolarým yâr, kaç lâzým? Seven yare ne baþ ne de saç lâzým.
Dualarda ara beni demiþtim Önce toprak sara beni demiþtim Cennetimi az da kala yemiþtim Sensiz cennet bahçeleri nem lâzým Kül ettiðim bedene bir gül lâzým.
Demire su verip at ateþi hârla Kes odunu ver þeklini hýzarla Beden tanýþmadan önce mezarla Son ezanla geleceðim, sal lâzým Þu ruhuma bir an önce öl lâzým.
Geleceðim bir seherin yelinde En sevdiðin çiçekler var elimde Ve en beðendiðin sözüm dilimde Fildiþinden sarayýmda ayvazým Yâr, oraya bir ben bir de sen lâzým.
Toprak nefes alsýn diye baharla Kar yaðmadan saban sürülür tarla Kýþýn ortasýndan geçtim ya þarla! Bu mevsimde meyve vermek niyazým Ve son sözüm , kalem sazým, kalp kâzým.
Seheryeli 13.11.11 05:25
Sosyal Medyada Paylaşın:
Seher Emrullahoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.