Hazani Bir zaman manaya daldým Gönlümü irfana saldým Amentüde karar kýldým Sadakati az sandýlar. Damla Her daim doðru giderken Nefsimi islah ederken Vicdanen diyet öderken Düþüncemi yoz sandýlar. Hazani Bir ateþ gönül’e düþtü Gönül yandý dile düþtü Dil çözüldü tele düþtü Feryadýmý naz sandýlar. Damla Dost bildim sýrrýmý dedim Bir dizi ihanet yedim Çok yapýldý dedim kodum Zaman, zaman koz sandýlar. Hazani Kör gönül’e sevgi saçtým Hasat dendi haset biçtim Canan için candan geçtim Sevdamý ucuz sandýlar. Damla Fikir edip duruldukça Hak tevhide sarýldýkça Daha dinçtim yoruldukça Neyleyim aciz sandýlar . Hazani Hazan cana can atarken Sýzým göðsüme batarken Gönül vuslata çatarken Arzumu hicaz sandýlar . Damla Damlam bir müþkülde þaþtým Aþk denen belaya düþtüm Görünmez korlarda piþtim Sevdamý mecaz sandýlar .
Bu þiire, Yüregiyle, Kalemiyle Emek sarfeden kardeþim (DAMLA) Yeter BEKTAÞ, Hanýmefendiye teþekkürlerimi bir borç bilirim. Sosyal Medyada Paylaşın:
Erdoğan BEKTAŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.