Olmadýðýn koskoca bir kentte, Zifiri karanlýðýn tam ortasýndayým yine. Benden hiç vazgeçmeyen yalnýzlýðýmla birlikte. Gökyüzü,sana olan sevdamý haykýrýyor gibi Damla damla yaðýyor Hiç görmediðin çiçeklerimin üzerine.
Odam karanlýk,soðuk, ýssýz Bürünmüþüm sevdana sýkýca Gözlerimi kapatýp dalýyorum senli günlere Uykularým kaçýyor yine, Bir sigara, bir sigara daha…
Seni, ilk gördüðüm gün geliyor aklýma Nasýlda çatýrdamýþtý yüreðim Gözlerin, gözlerime deðdiði anda. Ruhuma ‘’ beni seveceksin ‘’ diye emir veren, Kýdemli bir asker gibiydi gözlerin. Ýtaat ettim, o gün bu gündür kölenim.
Düþünürken seni, Hüzün yine iþgal ediyor yüreðimi Yokluðunla savaþmak, Görünmeyen düþmana kýlýç sallamak gibi Yoruluyorum, düþüyorum, yaralanýyorum. Ama yine de yenemiyorum, yeniliyorum.
Esir alýyor bedenimi, benliðimi, Ruhumda isyanlar kopuyor, Bastýramýyor hiçbir teselli Sabah yine geç gelecek besbelli…
Gülay Hançer Sosyal Medyada Paylaşın:
gulayhancer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.