Kristal Vazodaki Hatıralar

Kristal vazolara sakladýk hatýralarý nedense
Gül kokularý sürdük
Yüreðimizin en yumuþak yerine koyduðumuzu sandýk
Oysa
Kendini kýrdý en kýymetlimiz
En umulmaz zamanda boþaldý ellerimiz

Umutlarýmýzý sýra sýra dizmiþtik yarýnlara
Hayallerimizle süslemiþtik gökyüzünü her baktýðýmýzda
Bir arayýþ tutturdu avuçlarýmýz
Adý þaný belli deðil
Bir türlü buluþamadý uçlarýmýz
Aradýðýmýzla aradýðýmýzda kaldýk

Aslýnda içimizdeki boþluða bakýyorduk
Fýldýr fýldýr tararken gözlerimiz
Öylesine kaybolmuþtuk ki
Kendimizi bile bulamýyorduk
Adýný umut koyduk
Buluruz sandýk

Mevsimler geçti üstü üstüne
Kaç yaprak düþtü dalýndan
Saç seçip yapýþmaya baþladý beyazlar baþa
Yarýný saran korkudan kaçtýk
Düne hasreti koyduk umudun her yerine
Ona yürüdük
Kýrýk parçalar vardý içimizde
Onlar kadar bölündük

Ne yerini bildi kýymetlimiz
Ne kendini
Rüzgârlara emanet edip avuçlarýmýzý
Kendi avuçlarýnda kaybolmaya gitti

Bize beklemek düþtü
Elde kýrmýzý bir þiþe
Gün mü yýprandý dünlerden
Dünler mi býktý yarýnlardan
Aslýnda eskiyen biziz
Yanýmýzda endiþe

Her defasýnda bir soruya takýldý ayaðýmýz düþtük
Neyin doðrusu neydi
Kristal parçalarýný itina ile sakladýk küsüp kendimize
Oysa yüreðimizin beklediði gözümüzün beklediði olmadý hiç
Hepsi hepsi bir sevgiydi beklediðimiz
Gözlerde bir gülümsemeydi

Sosyal Medyada Paylaşın: