sen de derin karanlýklara vuruyorsun ellerini senin de yüreðinde terkedilmiþ þehirlerin enkazý var her gece pencere önlerinde bükülerek dizlerin yorgun düþüyorsun duvar diplerine yaþadýðýmýz her neyse tüm vebalini ’ben’li hatýralara üfleyerek daðlarý sýrtýma yüklüyorsun..
karþý kýyýlar eskisi gibi gözlerinde sýcak gülüþ deðil ne mendireklerde soluklanan martýlar ne dolunaya su içiren soyka bir deniz dalgasý her yanýnda gönüllü devriye de kol geziyor hüzün karasý
en yalan yeminleri gömecek çukurlar arýyor her geçen gün eskidiðin aynalarý tuz buz edip her þeyi ateþe vermek istiyorsun tek kalemde dinmeyen acýlar feverana dönünce dilinde geceyi delik deþik ederek uykularýma saplanýyor can çekiþiyorum bilmediðin bir yerlerde
çok iyi anlýyorum inan ki hiç zor deðil seni anlamak bazen en çok arzuladýðýn duandýr bana benzeyen tüm adamlarýn þah damarýný tutup koparmak
Faruk Civelek Sosyal Medyada Paylaşın:
Kızıl Gazel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.