Aşkın Değdi Tenime

Yüreðimi gömdüm ayrýlýðýn topraðýna
Gözlerim yaðmur rengi
Gözyaþým merhametin gölgesinden bakýp
Tövbeli bakýþlar düþürdü
Aðladý nemli yalnýzlýðýma
Kim tutardý ki baþka kirpiðimin matemini...

Kaç zaman geçti unutalý kendimi
Yokluðunun tokatý aðýr indi bedene
Karanlýðýn gölgesine düþtü
Hasretine deðen yaným
Hüzün olup deðdi dudaklarýma
Ruhumdan söküldü dili saklý acýlar...

Yüzüme sýðmayan hüzünler taþýdým
Adý sen ,adý hasret
Özleminle ezilip burkulsa da yüreðim
Geçemedim ruhuma zulmeden yokluðundan
Kirpiðimin ucunda yandý yüreðimin bekçisi hayalin
Gözlerimden öptü her gece anýlar
Saatlerin gölgesinde uyuttum yorgun düþlerimi
Yýllara gömdüm dünümü
Aðladý bugünümden yoksul yarýnlar

Yemin gibi büyüdükçe içimde hasretin
Sen diye sevdim dokunduðum herþeyi
O an buz tuttu ellerimde ayrýlýðýn soðuk teri
Ve titredi hasretine yar ettiðim avuçlar...

Her acýnýn vardýr bir göç zamaný
Her geçen an kapatýr yaralarý
Umuttur takasý dedim
Ruhunu kaybetmiþ vakitlerin içinden
Sabrý susmuþ saatler geçirdim

Adý yoktu bu iç çekiþlerin
Gözler kir tutmaz
Yarým kalan düþlerimin lekesini yýkar
Yüzüme dökülen yaþlar
Kýrýlsa da gülüþler
Ondandýr yâr
En kör yanýmdan her gece seni aðlayýþlar ...

Acýma sokulup saklandým içime
Kaç nefeste can bulur bu yürek
Kaç gecenin dibinde söner yalnýzlýðým
Bilemedim...

Bildiðim tek þey
Yüzümdeki yalancý gülüþlerde nöbet tuttu
özlemin seneler boyu
Yokluðuna alýþamadým
Hasretinle barýþamadým
Gözlerinin hayaline daldým
Geçtim uykularýmdan,
Bir senden geçemedim...

Hayat sensiz kurþun kadar hiddetli
Ömrümün yüreðinden vurdu yokluðun
Þimdi yüzüme düþen çizgiler kadar yorgun
Saçýma düþen aklar kadar solgunum...

Sözüm sana
Acým kendime
Hüzün oldun
Hazan oldun
Savurdun düþlerimin sararan gazellerini
Kor oldun
Ateþ oldun
Yanmadýðým kadar yaktýn
Köz oldun içimde
Kül olmak bana düþtü yâr...

ARZU KARADOÐAN
15.01.2O12



Arzu Karadoðan
Sosyal Medyada Paylaşın: