Benim Meselem
Devlet malý deniz deyip yiyenler,
Domuza ders vermek, benim meselem.
Mânâ nedir, her þey madde diyenler
Cehle karþý durmak, benim meselem...
Nice yoksul, nice yetim yurdumda,
Çok acýlar býrakmýþlar ardýnda,
Utanmazlar hâlâ geçim derdinde,
Yolsuzluðu yýkmak, benim meselem...
Çalarlar, çýrparlar kýlýflar hazýr,
Kendini aklayýp olurlar muzur,
Hýrsýzýn suçu yok, bizde mi kusur?
Hýrsýzlarý boðmak, benim meselem...
Karanlýða bir mum bile yakmayan,
Çaresizin ellerinden tutmayan,
Hep ezip de ezilene bakmayan,
Zulme karþý koymak, benim meselem...
Bir kez olsun, bir kez insan olmayý,
Ýnsana sevgiyi kalpte duymayý,
Tattýnýz mý hiç sevilmeyi, sevmeyi,
Ýnsanlýðý saymak, benim meselem...
Dünyanýn doðrusu ben miyim deme,
Haksýzlýða dur de, sakýn hak yeme,
Beyhude yaþama, gezme boþ yere,
Hakk’a saygý duymak, benim meselem...
Þahan’ým hiç aksamasýn hizmetin,
Mutlu olmak hakký Aziz Millet’in
Güçlü, çaðdaþ Büyük Devlet hedefim,
Bu devleti kurmak, benim meselem...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.