MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
 
KİMSESİZ ÇOCUKLAR
şair67

KİMSESİZ ÇOCUKLAR



Annelerini.
Babalarýný.
Ebeveylerini.

Aile düzenlerini.
Kaybetmiþ.
Kaybetmiþler.
Aile düzenlerini.

Kimsesiz,
Umutsuz ,Çocuklar.

Sevgi arar.
Umut arar.
Ýlgi bekler.
Yetimdirler.
Kimsesiz, çocuklar.

Ellerinde, tutan’larý yok.
Kucaklayýp, öpüp.
Saçýný okþayanlar yok.

Bir tabak, sýcak çorba.
Verenleri bile yok.
Sokak çocuklarý.

Her halleri ile.
Harap , bitap
Maðdur.
Maðdur, sokak çocuklarý.

Baharý olmaz.
Kýþý yaþarlar hep.
Güneþi yoktur.

Puslu, soðuk.
Kýraðý geçer.
Yarýnlarý.

Boyunlarý büküktür.
Yetimdir, kimsesizdir.

Dalsýz, budaksýz.
Kolsuz, kanatsýz.
Mezarý bile
Adsýz, belirsiz.

Ýnsanlýðýn.
Utanç duasý.
Kanayan yarasý
Yaþayan bir ölü

Kimsesiz çocuklar.
Umutsuz çocuklar.
Çaresiz çocuklar.

Þair 67 04.Ekim. 2007.
Ali Cemal AÐIRMAN
Sosyal Medyada Paylaşın:


şair67 Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri

TÜRBANLIM KİMSESİZ ÇOCUKLAR ATATÜRK'Ü ANLAMAK CANIMA CANSIN CANIMIN İÇİ 17 AĞUSTOS DÜZCE DEPREMİ İZİNDEYİZ YÜCE ATAM R A K K A S TOK ACIN HALİNDEN ANLAMAZ GELMEYİN ÜSTÜME Ne oldum delisi olduk neden?