Uykularýmý çalar suskunluðun Býçakla kesmiþcesine acýtýr canýmý Ýki damla gelir de gözlerimden, Hiç varýlmamýþ duraklar gibi, Biraz kasvetli biraz huzursuz.. Ve kaçýrdýðýmýz geceler gibi umutsuz.. Solar bekleyiþlerinle gülmelerim... Bir kelimenle ruhum doyar, Kanatlanýp uçar hüzünlerim... Uykularýmý çalar suskunluðun Soluksuz mahkum eder kaðýtlara Bir esinle dökülür de kalemimden, Güzel bir müziðin notalarý gibi Biraz uysal biraz hür kokan Ve ýssýz bir çöl gibi tutuþturan Karýþýr soluklarýna satýrlarým Dalýp giden gözlerinle yatýþýr Durgunluða gömülür zulümlerim.. Uykularýmý çalar suskunluðun Kýsacýk vedalarda yiter zamanla Adým adým varýrým sanardým da kýyýlarýna Koltuðumda tatlý bir uykuya dalar gibi Ne huzur veren ne dinlendiren Yalnýz senli hayalleri kabusa çeviren Arýnýr yokluðunla kuþkularým Gün ýþýðýyla beni karþýlar Kapanýr yavaþ yavaþ göz kapaklarým...
Ýdil Çiftçi
Sosyal Medyada Paylaşın:
sezen92 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.