Düşlerimizde Bir Sürek Avı

Yitirdikçe hýrslanan dudaklarýmýz
Ve onlarýn miras býraktýklarý
Kýþkýrtýcý arzularý
Bazý geceler çok eskimiþ
Bazý geceler düþük yapýyorlar karanlýklarýný
Sadece sonsuzluk yas tutmuyor
Onun dýþýnda nefes alabilen her yalnýzlýk aðlýyor
Onun dýþýnda nefes alamayan her boþluk aðuluyor
Çürümeyen bir av tutkusu bu
Aynen öyle
Koca bir ormanýn içinde vurulan ayrýlýðýn
Acýnýn kokusuna doðru koþan soylu ihanetler
Soyunu sadece soyundan alan

Seni
Hayatýmdan
Çýkarýyorum
Cümlesi
Bellek kurallarýna aykýrý
Çýkartan hep hayat olur
sen deðil
Ben deðil

O yüzden hep yanýltýr büyük bir iþtahla
Belleðin seni
Ne kadar mutsuzsan
O kadar zor çýkartýrsýn
Derine yapýþmýþ bellek lekelerini

O yüzden bahþedemezsin sen o mevsimleri
Günler toplanýr
Bir araya gelir
Onlar bahþederler
Aralarýnda kötü bir günün itirazý yoksa
Ve – Ama- hep örselenirken içimiz

Ýþte tam sana yönelttim bu sözcüklerin en yumuþak ucunu :
Sakýn suskunluðumuzun üstesinden gelmeye çalýþmayalým
Ben denedim
Simsiyah oluyor gazabý

Daha fazla ertelemiyorum sana hazzýmý
Gerisi arzuma inkar olur
Seni gecelere ve gündüzlere bölüyorum
Yine de zerrelerinden canlanýveriyorsun yine uykulu bir anýmda
Çýldýrtýcý bir barikat bu
Ýki yabancý ayna gibi
Birbirine yansýmaktan ürken

Bakir ve bakire avlar çölü
Þapkadan çýkacak tavþan beyazýný bulacaðýz diye
Issýzlýðýmýza karþýlýk rüyalarýmýzdaki vaha hayaliyle
O sýzlatan kumlarýn aðzýmýza tenimize dolmasýna umursamadan
Tül masallarýnýn ardýnda

Peki fýsýlda o zaman ruhuma
O yüzden mi hep avlanýyoruz ?
O yüzden mi dinmiyor bir türlü düþlerimizde bu sürek avlarý
Hep unutabilmek için mi?
Ve
Aslýnda
Bu kadar avý olmuþken birbirimizin
O yüzden mi
durmuþ bir saat vaktinde kaldýrdýn
av ve avcý arasýndaki boþluðu...



Oktay Coþar

Sosyal Medyada Paylaşın: