SÜLFÜRLÜ ŞİİR

Ýç içe geçmiþ bir sebep
Güneþi alnýnda tutmuþ bir genç
Gül ýþýðý altýndadýr hep
Bir batýþtýr bu kendine doðru bej.

Selama durmuþ olukta bir kambur
Gözü pörtlemiþ hasreti bir yaðmur
Gecesinde bir görüþ herkes durur

-Dalýndan düþmüþtür bir yüzyýl zaman-

Yollarýnda ýþýr þevki bir ayna
Yatar bir genç ranzada..

-Bekler yarýný güneþ geceye yakýndýr-

Sýcaklýðýný unutmuþtur o vadinin
Ýçerisine eðriktir baþý
Ve Saattir kadranýný vuran o yaþlara

Avutulmuþtur ellerinde soyulmuþ portakal
Aðlamaktýr bakýþý bir acayip yakarýþ
Ama
Sakallarýnda hummalý bir gülüþ
Bitmez sürer bu yürüyüþ.

-Düzer ileri bir yasak söyler ona ýlýk bir sis-

Kavradýðý andýr ölümüyle gelenin
avurtlarý.
Ýþine bakar gri bir ses söyler;
‘Utangaçlýk ölüme saygýdýr, hep daðýtýlan.’

Yanýlmýþtýr micazý suskun çünkü
Yerlerinden bölünmüþ bir hayat
Kalýr Ruhunda ekmeði hep bayat
Artmýþtýr sofralara hep bir býçak telli .

Bir genç yatar ranzada alnýnda ak bir sabah
Baskýlardan irkilmemiþtir
Tepmiþtir teslimiyeti ve minnetini
Omuz vermiþtir sevdasýna
Belasýna hürmettir çük bir yezit ‘kara’
Anacaktýr onu bir güzel kana kana..

‘’Sülfürü kusacaktýr bir gün terinden
akýp giderken zaman’’

Sekenherk
!iyiye güzele ve doðruya bir baþ selamla!


Sosyal Medyada Paylaşın: