gitmek vardı da madem , niçin bana kalmak düştü... sille-i osmaniye
gitmek vardı da madem , niçin bana kalmak düştü...
Ben, oldum olasý þiirden hazzetmedim... Ve olduðum gibi olalý karanlýðý sevmedim Oysa sen, soðuk kýþ gecelerinde içimi aydýnlatan fanusu elinde tutan bir kelebektin! Ve ben ateþ böceklerinin saçlarýma dökülen o ýþýklarýyla sana ne þiirler yazdým bilmiyorsun! Mýh gibi aklýma kazýnan gözlerin ve ardýndan gelen karanlýk... Sana karanlýktan bezediðim ebruli çiçekler sakladým ama sen bilmiyorsun ben her gece o karanlýkta nasýl yýldýzlarý topladým ve nasýl teker teker yüreðine sunduðumu... Oysa ben oldum olasý ne þiiri sevdim ne de karanlýðý... Ve ne kalmayý bildim yüreðinde, ne de adam gibi gitmeyi... Ne seni tam sevebildim heyhat ! ne de kalbimden söküp atmayý... Bil ki ben ne þiiri sevdim ne de karanlýðý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
sille-i osmaniye Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.