sille-i osmaniye
gitmek vardı da madem , niçin bana kalmak düştü...
sille-i osmaniye

gitmek vardı da madem , niçin bana kalmak düştü...


Ben, oldum olası şiirden hazzetmedim...
Ve olduğum gibi olalı karanlığı sevmedim
Oysa sen, soğuk kış gecelerinde içimi aydınlatan fanusu elinde tutan bir kelebektin!
Ve ben ateş böceklerinin saçlarıma dökülen o ışıklarıyla sana ne şiirler yazdım bilmiyorsun!
Mıh gibi aklıma kazınan gözlerin ve ardından gelen karanlık...
Sana karanlıktan bezediğim ebruli çiçekler sakladım ama sen bilmiyorsun ben her gece o karanlıkta nasıl yıldızları topladım ve nasıl teker teker yüreğine sunduğumu...
Oysa ben oldum olası ne şiiri sevdim ne de karanlığı...
Ve ne kalmayı bildim yüreğinde, ne de adam gibi gitmeyi...
Ne seni tam sevebildim heyhat ! ne de kalbimden söküp atmayı...
Bil ki ben ne şiiri sevdim ne de karanlığı...
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.