BÝL YETER
Bir garip, bir mahzun haldeyim nicedir!
Hasretim özüme… Ýçim acýyor, gözyaþým yakýyor,
Damarlarýmdaki kan isyanlarda kaynýyor,
Zordayým, dardayým YAR
Kimse duymaz sessiz feryatlarýmý, içim yanýyor, nefsim alev almýþ yakýyor
Daðdayým, kardayým, zordayým, Çýðlýklarýmý içime gömdüm,
Hem çok uzakta, hem benden bana yakýnsýn
Duymuyor musun YAR
Ýçim acýyor kalbim kanýyor, gözyaþlarým alev olmuþ, bu yangýný söndürmüyor
Dertlerimin dermaný sende, neden susuyorsun! Sensizlik öldürüyor,
Zardayým, kardayým, zordayým, dardayým,
Sensizlik ölüm gibi YAR
Aþk uðrunda ölmekmiþ, ölüyorum…
Bu aþk bana yeter, önce aklým, sonra ömrüm gitti yoluna,
Feda olsun bu can aþka, gömsünler beni de âþýklar mezarýna,
Bil de…! Gelmesen de olur YAR
EMÝNNUR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.