Ömrü Mahvettik...
“Yarýný görmedik, dünü kaybettik,
Bu günü yaþarken ömrü mahvettik.”
Dönüp de geriye baktým þöyle bir,
Zaman akýp gitmiþ çok geç fark ettik.
Kurduðum hayaller þimdi nerdedir?
Yarýný görmedik, dünü kaybettik,
Bu günü yaþarken ömrü mahvettik.
Kararmýþ hep gözler görmez olmuþuz,
Nefse yenilmiþiz, kinle dolmuþuz,
Þu sahte dünyada zevke dalmýþýz,
Yarýný görmedik, dünü kaybettik,
Bu günü yaþarken ömrü mahvettik.
Ýþe yaramýyor gözdeki mercek,
Hangisi acaba gördüðüm gerçek?
Engel mi bilmem ki gözüme pürçek?
Yarýný görmedik, dünü kaybettik,
Bu günü yaþarken ömrü mahvettik.
Dert ile çileyi derdik boþuna,
Hayatý üç pula verdik boþuna,
Þu fani dünyayý sevdik boþuna,
Yarýný görmedik, dünü kaybettik,
Bu günü yaþarken ömrü mahvettik.
Þahan’ým taþlara vursan da baþý,
Coþkun seller gibi döksen de yaþý,
Dönülmez geriye, harcadýn yaþý,
Yarýný görmedik, dünü kaybettik,
Bu günü yaþarken ömrü mahvettik.
05/02/2011
MEHMET ÞAHAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.