tanyerinden kopuyor gün
ocak’ýn ortasýndan ayaz ýþýðý sýzýyor düþüncelere
suallerin iþareti
aþk kirpiði kapanmayan günahsýz gecelerin duygusuyla uyuyan yüreði
tize b/ulanmýþ bir desibel sinsiliðiyle
baðlýyor çürüyen aklýmýn ipliðine
seninle
oysa
intihar fikrimin gömleðinden çýkmýþtý hayalinin lekesi
kin tutmayan denizlerde yýkamýþtým, anýlarý
ay izin vermiþti yakamozlarla ittifakýma, sessizce
izlerini yakýp, savurmuþtum külleri lacivert derinliðe
gömütümün sýrrýna ünlem gölgesi düþtü siluetinden
çekildi dumaný serimin yýrtýldý yanýtlar söylem yerinden
sebebi aþktý
kelimeleri yutkunan tarifsiz bir özlem vuruyordu güz hýçkýrýðýna
sesinin ezgisiyle adýný ördüm hüzzama sonra sýkýca sakladým dudaðýma
vuslat topraðýnýn fersude gamzesini mekân bellemiþti gözlerim
diyemedim
heyelanlar baþlar nefessiz göçüklerde
hep iklimler yaðmalanýr ya..ardýndan
pusatsýz meczubu giyinmiþ keder tutuyordu elleri
benim eþkiyalarým hem öksüz hem yetimdi
sevda harabeliðinde yankýlandý gönül evimin yaralý dili
mecnunun zoruyla da yazamadým büyülü þiirleri
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.