Gidiyorum... Bu þehirde son gecem Ýçim biraz buruk Yýldýzlar her zamankinden daha yakýn elveda dercesine
Gidiyorum... Unutulmaya mahkumum biliyorum. Anýlarýmý yanýmda taþýmak istemiyorum. Rüzgar esiyor hafiften ürperiyorum. Belliki o da veda ediyor kendisi gibi esmeyi seven birine.
Gidiyorum Geride dost bildiðim iki yürek býrakýyorum En asi fýrtýnalardan bana kalmýþ iki dost yürek Bilirim zamanla unuturlar beni, týpký diðerleri gibi Belli etmiyorum yüreðimin yaðmurlarýný onlara Onlar ýslanmamalý benim çýkmaz sokaklarýmda...
Gidiyorum... Omzumda verilmiþ sözlerin aðýrlýðý, Aklýmda "bir daha ne zaman "sorusu... Ve içimde tarifsiz bir sancý Yalnýzlýk yeni arkadaþým olacak biliyorum.
Gidiyorum... Gün aðardýðýnda elimde valizlerim,ardýmda anýlar Ve sessiz bir bakýþ son sözüm olacak biliyorum...
Fatma AYAR Sosyal Medyada Paylaşın:
Fatma AYAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.