durma sürünen saçlarýn deðmesin yere
kýyýlarýn düþmesin aysýz karanlýklara
söz verdi yüreðim
mührün alýp koynuna
hayatýn en karmaþýk sahillerinde
gezineceðim
fora yüreðim
yeni filizlenen baharda
söküp kelimelerini dudaklarýndan
hep bembeyaz
çýkacaðým delikanlýca
vedanýn ezgisi týka basa kulaklarýmda
valsin en þahanesi
eski bir gramofon yol alacak
ayaklarým kurulmuþ saat
notasýndan sapmýþým bestelerimin
kýskývrak baðlandým
kabullenilmiþ rol oynadýðým
sen dediðim bendim aslýnda
sen dediðim yaþadýðýmdý
yaþanmýþlýllarým perdenin ardýnda
ben devþirdim kendimi melez ömürlerden
akþamdan daha karasý yok
ýþýklarý yanacak
limandýr rotam
çýkacaðým delikanlýca