biz imkansızız sevgilim 2--AYRILIĞIN KALEMİ
A.kalemi
biz imkansızız sevgilim 2--AYRILIĞIN KALEMİ
.||BIZ IMKANSIZIZ SEVGILIM|| (2)
Dedigim gibi oldu herþey!
Sonunu bile göremeden bitti iþte.
Onca çaba,onca çýrpýnýþ meger boþaymýþ.
Ýmkansýzý sevmek kalp yormaktan öteye geçmedi.
Meger akýntýya kürek çekmekmiþ bizimkisi,
Bir yýðýn imkansýzl...ýklarýn içinde,
Olmayacak bir hayale ümit baglamýþýz.
Kör karanlýk yollarda,
sonumuzu hiç düþünme......den yürümüþüz bir uçuruma dogru.
Çok yol almýþýz bu aþktan.
Geriye dönmek imkansýz olmuþ ikimizede.
Kurbanýyýz artýk bu ümitsiz aþkýn!
Alýþmak kadar kabullenmekte zor olsa gerek bu ayrýlýga.....
Söyleyemedigim çok þey içimde kalan,
Bir volkan gibi doluyum,biriktim sevdama damla damla gözyaþý olup.
Artýk benim yerime baþkasý tutar ellerini,
Bilmedigim yabancý bedenlere deger teninin sýcaklýgý,
Bende hayat bulan ela gözlerin bir baþkasýna ýþýk olur.
Ve ben kaybolur giderim,
Kurdugumuz düþler þehrinin ýssýz sokaklarýnda...
Bir ömür boyu taþýrým artýk bu sevda yükünü omuzlarýmda.
Belkide dayanamam bilmiyorum.
Bildigim tek þey: Saklanamadýk kaderimizden.
Çaresizce boyun egdik bahtýmýza düþene.
Kurbanýyýz artýk bu ümitsiz aþkýn.
Alýþmak kadar kabullenmekte zor olsa gerek bu ayrýlýga...
En baþta en acýsý bu derken yanýlmýþým,
zorunda zoru varmýþ demekki.
Can çekiþmekten ötesinide yaþarmýþ insan.
Çýrpýndýkça kýrýldý kolum kanadým.
Bitmesin diye onca yürek çýrpýnýþým boþaymýþ.
Bildigim fakat kabullenemedigim dogrular,
en acý çekilde vuruyor yüzüme ayrýlýgý.
Çaresizlik girdabý içine çekiyor beni her nefeste.
Boguluyorum,kayboluyorum hayallerimin içinde.
Nefes almak, ayakta durmak, çok zor aþk bitince.
Çözüldü dilek ipleri umut agacýmdan.
Tutmadý tutmayacak dileklerim.
Yýkýldý dagýldý gönül evim.
Kurbanýyýz artýk bu ümitsiz aþkýn.
Alýþmak kadar kabullenmekte zor bu ayrýlaga...
Biliyordum olacaklarý,
Biliyordum nefes aldýkça herþeyin zorlaþacagýný.
Aþkýn yalaný degil dogrusu yakarmýþ insanýn canýný.
Yanýlmamýþým meger!
O kadar çok isterdim ki yanýlmayý bilemezsin.
Mutlulugumu,çocuksu düþlerimi,
yarým yamalak kurdugum hayallerimi ateþe verdim bu gece,
alev alev yaktým bizi.
Kül olduk biz seninle.
Artýk bundan sonra gülümser bana koskoca bir yalnýzlýk.
Dayan yüregim dayanabilirsen.
Oysa o kadar çok isterdim ki yaþadýklarýmýn bir rüya olup,
ansýzýn kollarýnda uyanmayý.
Bu mu olmalýydý akibetimiz.
Kahpe felek dedikleri buymuþ meger.
Artýk hiç unutmam seven daima acý çeker.
Ne sana nede kendime,ben kaderime küskünüm.
Kurbanýyýz artýk bu ümitsiz aþkýn.
Alýþmak kadar kabullenmekte zor olsa gerek bu ayrýlýga...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.