Zalim / Saklı Düşler - 3

Nefes almanýn bile anlamýný yitirdiði anlar vardý senli hayatýmda...
Sen dönüp sýrtýný giderken kalbim teklemeye baþlar soluðum kesilirdi...
Anlamsýz bir tonda neyin var demek bile acýmý tazelerdi sen bilmezdin...
Kim bilebilirdi ki zaten , hayat iki soluk alýþ veriþi gibi gelir giderdi...

Acýsý derin bir duyguya sahiplik edecek bir yürekte olsa sol yaným
Nefes almasýný bile unutturacak bir duygu olduðunu bilseydim aþkýn
Böyle delicesine körü körüne baðlanmazdým saklý düþlerime
Söylenirdi hep sevme evladým bu kadar sevme, anlamazlar seni diye

Deli yüreðime söz geçirebilen sadece senin o gözlerindeki ýþýk olmuþtu
Senin yeni umutlara yelken açýþýný izleyecek halim yoktu oysaki
Sensizliðe tahammülüm olmadýðý için en kolay olaný seçtim
Kimseyi incitecek deðilim , ama bu acýyý da yaþayacak deðilim

Örselenmiþ silkelenmiþ yýpranmýþ bir halý kadar talan olan ben
Seni bu halde görmemek adýna bir beyaz kefen giydim
Senin bütün o konuklara gülümseyerek baktýðýn düðün gününde
Sordular gidenlerin ardýndan sorulduðu gibi , Nasýl bilirdiniz?
Ýyi bildikleri yoktu artýk , Seninde mezar taþýmda okuduðun gibi...

Ölümü tattým seninle , Aþkýn kadar yakmadý ki...
Cenneti tattým seninle , Cehennemdeyim zalim...

Yunus Özkan



Sosyal Medyada Paylaşın: