Ýçte ki aþk ateþinde kaynýyor tüm özlemler
Bahar mevsimlerinde bende hüzün çöküþü var
Gönlü neden cendereler içine kor bu elemler
Közde býrakýþta gider demez ki cananým yanar
Hiç bir þey özde doðuþun yaratýlýþýn da kalmaz
Gönlü hepten boþ olanlar deðere sahip deðildir
Bundandýr ki iliþkiler yüreðin telinden çalmaz
Soyuttan somuta doðru akýþ’ý tatmak gerekir
Ahlak ve bilgimiz týpký evrensel dünya gibidir
Sürekli öz iliþkiler sevgiyi yakar yürekte
Vicdan da doðan evrimdir ruh’a akýþta ilgidir
Öz doðrular koþuluyla baðdaþýk durur erekte
Gerçek tartýþýlmaz bile doðruluksa hiç deðiþmez
Kývanç acý duymak için özde insanca his lazým
Santimantal bir organýn öz yapýsýna eriþmez
Ýçte ki nesnel dünyamýz kývanç ve acýda sazým
Meçhul’e doðru giden yol bizce silinti altýnda
Evrensel bir karþýtlýk var özdedir türdeþ duygular
Evren çeþit dünyalarda temsili mekân bahtýnda
Gereðini sorduðum da bundandýr kabul olgular
Toplumsal yaþayýþta var içimizde ki bulgular
Kavram ve kurallarýný irdeliyerek yaþamak
Kahýr kokan seller deðil ati kokmalý duygular
Mühüm olan hür özünle Hakk’ýn yolunu baþarmak
Neylersin ki hep dostlarým çomaðý sokar gözüme
Duman sarsada gönlümü ruhumdan iylikler akar
Ýçten sevgilerim bakar sokulmaz nefret özüme
Çakmak gibi çaksa gözüm el’i deðil özü yakar...
(12.01.2012)AZAP...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... -Dert üstüne dert sundun… Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!