ÖLÜM BOZAN

Ýçimde ölüler birikiyor,
Leþ kokuyor.
Üstüm
Baþým
Nefesim...

Ýçimde çürürken,
Beni de çürütüyorlar,
Toprak kabul etmiyor diye
Ölü topraðý serpiyorlar üstüme.

Gardiyan!
Çok gencim be,
Diri diri ölmek için
Çok gencim.

Ellerim asit oluyor dokunamýyorum,
Konuþmak yasak bu kentte
Ýnsanlara bakmak bile kafes ardýna atýlma sebebi.
Ben meþru müdafadan içerdeyim,
’O’ sevmeden,ben sevdiðim için.

Hayatla seviþip,
Umut peyda edemiyorum.
Arkalarýndan Yasin okuyamýyorum belki ama;
Helal Olsun! ’diyebiliyorum’.

Her ölümü çentik atýyorum nemli duvarlara,
Sonra,
Sonra bir bakýyorum
Aðlamaktan yosun tutmuþ bir kaya oluvermiþim,

Bir deniz kýyýsýna býrakýyorlar,
Hýrçýn dalgalar kýrbaçlýyor bedenimi
Tanrý beraat diyor,ben takdir-i ilahi.
Sosyal Medyada Paylaşın: