Güneþ batýmýnda, arayýp sabah
Ýnsanoðlu tersin geri gidiyor.
Seher gafletini görüyor mubah
Karanlýða daha seri gidiyor.
Benlik çýkarýyor, zývanasýndan
Kazurat akýyor pak vanasýndan
Ana’yken býkýyor, öz anasýndan
Enerji yükleyen veri gidiyor.
Teknik geliþtikçe; vahþileþiyor
Zenginlik arttýkça; þahsileþiyor
Ömrü binler hala; ehlileþiyor
Heyhat boþa alýn teri gidiyor.
Karný doyan vahþi, durur, dinlenir
Ýnsansa doydukça daha kinlenir
Yutar, kalýnlaþýr, büyür, enlenir
Zayýf gelmiþ ama iri gidiyor.
Hâlbuki yokluktan gelmiþ bu güne
Güç bulmasý için, muhtaç öðüne
Neslinin devamý, baðlý düðüne
Bir mikropla özü, feri gidiyor.
Garibi; garipçe sözler edersin
Kendine bak, baþka ere ne dersin
Bu nefis sendeyken, sen en betersin
Kamburunda günah kiri gidiyor…
Salih Yýldýz…11.01.2012
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.