Ýçinde iki eski ev ve dam Güneyinde Milas yolu kuzeyi komþu Köþesinde bir kuyu alt kýsmý su deposu Etrafý kuru taþ duvar üstünde kuru çalý Sapanýma arardým çocukken en güzel çatalý Bir çalý dahi olsa hemen fark edilirdi Ben olurdum bahçede ki þüpheli
Ýki mandalina aðacý Yazýn sulanýr kýþýn koruma altýnda Don vurmasýn dökülmesin diye çiçekleri Aralýk ocakta turuncusu sarkar Dört torun ona koþar
Bahçede tektir Oldum olasý sevdim çiçeðini Dibinin sürgünü kesildikçe çýkan Boyu kýsa kalan oysa yirmi yýl geçti Aðustosta meyvesi çatlar Tadý ekþimi ekþi.
Evin önünde sýralý Yedi adet incir aðaçlarý Hiç olur ocaðýna incir aðacý dikerim sözü Üçayak sehpa emrinde kuþlar gizli yerinde Yaðmur çok yaðarsa kurtlanýr Az yaðarsa kýþa da yeter
Taþ duvarýn Kuytusuna sýðýnan nergisler Pembesi beyazý kopaný vazoya girer Kokusu mis zambakla kardeþ Anlaþmýþlar sanki sýrayla Renk verecekler.
Ana yola doðru Yazýn süzülen dallarý ile Yoldan geçen araçlarý durdurur Amca eriklerden alabilir miyiz e karþý Koparýp alýnýz ‘helal olsun yazýsý.’ Levha asýlý boynuna Erik aðacý.
Alt geçit menfezinin Nöbetçi gibi bekleyendir Kesilmesin diye yolda eylem yapan Bir ana yüreðinin kazanýlan zaferi Bir yaný dalsýz bir yaný dallý Armut aðacý.
Dört koldan saran Her sene dallarý ile çardaðý saran Çardak yapmaktan hiç býkmayan ‘Demirden yapalým’ dedikçe yüzüme gülen Ne anlarsýn sen asmadan diye Fýrçasýný yediðim sonra beni susturan Çekirdekli üzüm asmasý
Ýlk dikilen, Saydým tam yirmi tane Çocukken bir de salýncaðým kurulu Gövdesinin yamuðundan belli yýllar yorgunluðu Her sene meyve veren Zeytin aðaçlarý
Bahçe giriþinin nöbetçisi Tellere deðmesin diye kesilir dallarý Kazma küreðe sap oldu yýllarca Yazýn gölgesi koyu kýþýn çýplaktý Çabuk boy atan dut aðacý.
Yirmi üç yýl önce Paketinin üstende ki resmine kanýp Çiçek tohumu satýn almýþtým seyyar satýcýdan Tohumlarýný saksýya diktim oysa olmadý Sonra kýzdým seyyar satýcýya anladým kandýrýldýðýmý Meðerse kýzýp döktüðüm toprakta Hala sökülmez yaz kýþ yeþilliði Oðlumun hatýrasý diye kalan O adsýz çiçek.
Daha önce çoktu Çabuk yaþlandý oysa tükenmedi nesli Öðrenciyken benimle bavulumda giderdi Çok kompostosu da nasip oldu Ayvayý yedik diye Aklýma gelendi
Ýki adet kesilen badem kökü Kýrýk diþler gibi sýrýtýr toprakta Kendileri yan tarafta odun ama Hatýrasý var hafýzamda
Bahçeye girerken Geleni hoþ geldin gideni uðurlayan Sarý kýrmýzý renkleri adeta büyüleyen Budananý tez çoðalan komþularý da yeten Güller ki açýnca arý kelebek bekleyen
Islanan kuruyan Hepsi büyüyor sevgi bahçesinde Ömürleri geçiyor hiç birinin bir birine yok þikayeti Irklarý farklý dilleri farklý þekilleri farklý Savaþlardan uzak yaþamlarý
Þimdi düþündüm Küçük bir bahçede çiçek ve aðaçlar kardeþken Zararsýzken bir birlerine kucak açmýþken kuþlara Kucak açmýþken kendisine uzanan bütün ellere Neden diye sordum kendimce Ýnsanlarýn birbirine yaptýðý Haksýzlýk zulüm iþkence Ne diye…
2012/1
Sosyal Medyada Paylaşın:
Toprağımsın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.