Parlak simli ve yaldýzlý hayatlardan, Geriye kalan gerçekler acýtýr insanýn içini, Belki de piþmanlýktýr mutluluðu esir tutan, Belki öfke yada hüzün,
Kar tanelerinin dokunduðu her ten, Acý doludur belki de, Kim bilir kimler mutluymuþ gibi görünüp, Ýçinde hüzün taþýyanlardýr,
Kimse bilmez belki de gözünü alan ýþýklarýn , Hayatýný aydýnlattýðýný, Çeliþki mi ? Ýliþki mi ? Bilinmez bazen sorular...
Ama olsun hani bazen dökülür yapraklar , Açýlýr yerine daha güzel yeþil hayatlar, Belki çeliþki belki iliþki , Mutlu sonla bitmeli her ayrýlýklar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kızıl_Kelebek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.