Yorgun Ruh

Tutsak edilmiþ kalp,
Sevmemeye mahkum edilmiþ,
Ýçler acýsý,
Ve zavallý.

Sessiz sakin sokaklar,
Doðmayan bir güneþ,
Amaçsýzca esen rüzgar,
Aklýmda da sen.

Herþey nafile,
Amaçsýzca geçen günler,
Uðultuyla esen rüzgar,
Ve belki de "sen"

Ruhum yoruldu artýk ,
Uzun ve derin boþluklar var belki de hayatýmda,
Boþluklarda kalan hatýrlar da var bir o kadar,
Ne fark eder ki ?

Artýk acýmýyor caným
Yoruldu artýk ruhum
Tepki göstermek için bile ,
Kalmadý belki de umudum ...













Sosyal Medyada Paylaşın: