sustum
adýn kaldý
çýnladý boþ koridorlarda
bir kadýnýn ayak sesleri
ben seni andým
geceler bana y/andý sensizliðimi
ýþýklarý söndü odalarýn
pencereden sýzanlarý damýttým bir süre
yine de sustum
her hangi bir cümle içerisinde
yorgan gibi sokuldum
yastýðýn ezik düþlerine
yine de ýsýnmadý ayak uçlarým
dokunmadan tenine
ben sustukça
susadý karanlýk
seviþircesine doldu avuçlarýma
ve avuçlarýmý yüzüme çarparcasýna
kutsandýðým bir dua oldun
yine de sustum
ve kalakaldým düþler kapýsýnda
öznesiz bir ömrün
Özgür Akýn
ocak 2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
rakı tadında yaşamak Ankara, çay, simit ve Sen efkâr yoktu Eylül’e hüsran 80’den sonra Gülüşün bir bulut Bir ayrılık akşamı O’na