Aþk bitti mi gözümün nuru bittik mi? Sen bittin mi? Senin adýn aþk deðil miydi? Aþkýn en derin yerinde gizli deðil miydin? Aþk bitti... Soluklanalým önce, sessizliðin içine gömülüp de kendimizi dinleyelim. O bitmez sandýðýn aþkýn ateþi küllendi, öyle deðil mi?
Seni de mahvetti, beni de, kendini de… Yaramaz bir çocuðun, uysal olmaya çalýþtýðý anlar gibiydi, ýþýklar yanýnca sessizliðe gömülür, karanlýkta kendine bile acýmaz, süründürürdü…
Senden beter olamazdý aþk sevdiðim, onda senden kalýntýlar vardý ama senden beter olamazdý, çünkü sendin o… Onun içinde gizliydin ama bir sen kadar olamazdý…
Zaman inat mý ediyor da, çabucak geçti! Sensizlik aþka meþk mi etti de, yalnýzlýðý peþime dikti? Aþk bitti mi? Yüreðim sustu da, kendini dinledi mi?
Bu dönüþsüz yollarda, atacaðým ilk adýmda seni istiyorum… Korkma, kýzmak için deðil; hiç ama hiç söyleyemediðim bir söz vardý sana…
Kalbimi çalýp, etrafý tozu dumana katmadan önce söyleyecektim, az biraz sabretseydin be sevdiðim! “Seni Seviyorum”…
Geç mi oldu? Saatler gece yarýsýný vurdu, sabaha mý kalsýn o son fasýl? Hiç gerek yok, ettiðim yeminlerin tuzu bile kurudu… Dilim damaðýma yapýþýrken, yüreðim direnmekten vazgeçti, kapýyý aptal gibi açýk unuttu…
Senden sonra gelecek olan biri varsa, buyursun… Yalnýz duysun, aþk bitti yerine kýlýç darbeleriyle yaþam mücadelesi veren bir yüreðin çýðlýðý geldi!
Cesareti olan varsa buyursun, senden iyi olmasýn ama yüreðimde birazcýk dinlensin, uyusun… Ninni faslý baþlamýþtýr sevdiðim! Ýki kelime için beþ saniye bile bekleyemezken sen, ninnilerimle uyumak isteyen çok olur elbet…