bir yarayý olgunlaþtýrýyorum
uç verecek kanlý hüzün gülleri
hep hayâlin geçecek
sabah serçeleriyle penceremden
acýlarla sayfa sayfa
çözümsüz denklemler býraktýn
nasýl boþanýr ceriham;
ben aðladým, kalem aktý
göðüs cebimde silinmez leke
vurdum sazýn tellerine
göðsüne kuþ uçurdu türküler
mýzrap düþtü ellerine...
Þaban AKTAÞ
13.10.2000