Çukur Ayna
Sana baþka bir þey söyleyeceðim
Ölümcül de olsa kalmak
bu ay aydýnlýk bu italik kan kaybýnda
Çatlayan dil yörüngesinden çýkýp çakýlsa
hiçbir yere gitmem soru sormamalýsýn artýk
Benim ülkemde ölüler, ayakkabýlarýndan tanýnýr
Çark eden boþluk ve renksizliði bulutun
Burada
Asýlý kalan boynu vebalin
Aramýzda
Engelmiþ bak kestim iþte kolumu
Bir Çingeneye adanmýþ olmasaydý ömrü ömrümün
Upuzun ve dikey düþüyor ýþýk þuramýza
Hayretin sarkacý deðil midir sunulan her ayrýlýk
Dönelim gecenin saat üç onuna
Hiç unutma, her þeye kaldýðý yerden baþlamayan aynayý
Koynunda uyut, kýþa kaldýr, bahara yasla
Nereye asýlsak, saydam oyuklar dolduruyor göz çukurlarýný
Çarptýðýmýz sis duvarlarýna apayrýlýkta
Bize kalan, yassýlanmýþ bir aðlamaktý upuzun
Kýz babalarý ölümlü de olsa
Kalmak
Kalmaktý
Bir düþten sýzarak serçe parmakta
Un ufak sol kaburga boþluðunda bir adamýn
Þark usulü aþkým zamansýz yolculuklarým kimin umurunda
Hiçbir yere gömülmem artýk
Kanlý dolandýrýlsa da baþým, Ülker’inin omzunda
Beni anlama yakana iðnele, göðsünde taþý
Erkekleri de üzgün diðerleri kadar dünyanýn
Önce ekmek!
Önce ekmek ayný boþluktan süzüldü
Renksizliðine vardýðýmýzýn
Söz insana benzerdi, insan söze sevgilim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.