Hayal
Bu derin, mor sabahlý geceleri sana sakladýk
Umudun kükreyiþi idi, kýyýlara vuran dalgalar
Bu yüreði baþka yüreklere bil ki yasakladýk
Saðanaktý, yüreðimize iliz iliz yaðan yaðmurlar
Býktým artýk, kurþun yemekten yaralar kangren
Yasa boðduðum güllerden ismini aldým yediveren
Bahtsýz çalý kuþu ellerindi, beni her sabah seven
Yokluðunda bir yýldýzdýn için için içimi kemiren .
Dumanlara boðmuþum, daðýndaki baþýmý
Ömrümü dudaklarýna, ismini solumuþum
Baktým ki, ömür denilen alýp gidiyor yaþýmý
Seni yedi kat göðün baþýna taç diye seni koymuþum .
Umuda haykýrýþtýr... kýrýk özlemden kalan
Gidiþimdir... damarlarýmýn ýsýnýp soðuduðu an
Her mektubun arkasýnda bir acý burukluk
Bil ki, göz pýnarlarýmdan dökülen incileri sana dizmiþim…
Böylesine derin dibi olmayan sevda düþer mi kuyulara
Zannet meyinki, içimdeki acýlarý kavuran halsiz yara
Böylesine sebepsiz sebeblerkaç akþamý böler uykulara
Savurur küllerini rüzgara inat, darmadaðýn yýldýzlara.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.