BİRİ GELİR- AYRILIĞIN KALEMİ
BÝRÝ GELÝR
Biri gelir susmaný ister,
Tam da konuþmaya çalýþtýgýn anda.
Ýçine düþer cümleler tek tek,dudaklarýndan,
Birer birer batar canýna.
Damla damla kanar gözlerinde,
Yüreðindeki yara..
Yanaklarýna doluþu verir, söyleyemediðin cümleler.
’Susmak aglamaktýr’der!
Bikez daha susarsýn suskunluðuna,
Ve bikez daha aðlarsýn sustuðuna...
Biri gelir gitmeni ister.
Tam da kalmayý düþündüðün anda.
Yollar diken olur batar ayaklarýna,
Ayak izine düþer göz yaþýn.
Peþinden de sen düþersin, sonrada yalnýzlýðýn.
Arkanda býraktýgýn bir parçan olur sana ait,
Ýçindeki bin parçansa, dönüp dönüp bakar o bir parçanýn eksikligiyle..
Sonra gözden kaybolur,gözlerinde kaybolduðun.
’Gitmek kalmaktýr’dersin,
Bir parçaný unutmuþsan kalanlarda..
Biri gelir özlemeni ister.
Tam da unutmaya çalýþtýðýn anda,
Duyduðun bir þarký götürür ansýzýn seni onun yanýna,
Sarýlýrsýn farkýnda olmadan bir boþluða.
Kendi elini tutarsýn onun elini tuttugun gibi,
Kendin söyler kendin duyarsýn,
Ondan duymaya alýþtýðýn bütün sözleri.
Bittigi an bu rüya,
Yeniden baþlarsýn kaldýgýn yerden kanamaya,
Yoklugunu basarsýn kanadýkça yarana..
Biri gelir ölmeni ister.
Tam da hayata tutunmaya çalýþtýgýn anda.
Onun yokluðunu bir mezar gibi gösterip,
Atar seni içindeki boþluða.
Üzerine yýgar hatýralarý birer birer,
Direndikçe daha çok acýr canýn.
Pes ettirir seni hayata,içindeki sýzýn.
Gözlerinin buðusundan bakmaya baþlarsýn hayata,
Farkýndasýndýr aslýnda,
Aglamakla sönmez can yangýnýn...
..
Biri gelir hiç gitmez.
Adý, yalnýzlýk olur,
Adý, hüzün olur,
Adý, gözyaþý olur,
Sarýlýr yanaklarýna sýmsýký.
Agladýkça yanýnda bulursun onu,
Sol tarafýna çöker en fazla,
Nefesini alýr bogazýndan.
Öldüm sanarsýn ama o biri yaþatýr seni,
Senin onu yaþattýgýn gibi.
Kanata kanata, aglata aglata yaþ akýtýr.
Ve hep þunu sayýklar yanýnda kaldýkça kulaklarýna..
’’YANINDA YER VAR MI? YALNIZLIGIMA...’’
AYRILIGIN KALEMÝ
..
’’ZEYNETTÝN GÜNGÖR’’
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.