KARANFİL IV.
yaralý pýnar zaman
kan kokar aðzý
farfara gözlerinde belirsizlik
baktýkça ürpertir içini...
ah! karanfil
ne yapsan faydasýz
olacaða çare yok
köþe yastýðý gibi durgun bakan gözlerini
asma kimsesiz duvarlara
geçiyor günler...gýy gýy da gýy
geçmiþi yalanlarla dolu kýnalý hayatýn
aldýrma sararýp solan yapraklarýna
görmüyor musun altý üstü yalan
bu sergüzeþt dünyanýn
aklýnýn folluðunda gurk olamamýþ umutlarýný
haydi kýr... daðýt!
patlat ortalýðý...
iyi þeyler düþün
mesela füsunkâr bir mevsimsin
funda topraðý kokan damarlarýn çayýr çimen
yedi daðýn mor sümbülüsün
sesinin lütufkâr týnýsýnda
canlanýr yer gök...
of!...ekþitme suratýný
biliyorum maya tutmadý bu sözlerim
aklým oksitlenmiþ (anlarsýn iþte)
biraz agresif birazda depresyondayým
boþ ver çocuk aklýn almaz bunlarý
gýy gýy da gýy geçiyor aylar... þimdi
kýrmýzý rugan iskarpinlerini giy
gazoz aðaçlarýnýn duldasýnda bekle
geçsin keder yüklü cýncýkçý kervanlarý
elbet giden günlerin ardýndan
daðlarýn yamaçlarýndan güneþ yeniden
yeniden açar
ve
ay yüzlü çocuklar gelir
kýrlangýç kanatlarýnda hür kelebekler
uçar gider pespaye kötümserlik
bal tutan petekleri yeniden inþa eder
çalýþkan arýlar...
.....
durma
kýr zincirlerini
takip et rüzgârýn efsunkâr nefesini
bak pencere kenarýnda palazlanan yalnýzlýðý siliyor
salâ sessizliðinde ortalýk, gün uyuyor kýzýl beþiðinde
kim öldü dersin...
geçiyor yýllar...gýy gýy da gýy uyku saati
kapat gözlerini karanfil
birazdan aðýrlaþan kirpiklerine yýldýz düþer
üryan düþlere gebe yüreðin örümcek aðlarýnýn izlerini
bir bir siler zihninden....
ayþe uçar
09/01/2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.