BANA AĞLAR İSTANBUL

Soluksuz zamanlarýmda
Yüreðimi kaplar sim siyah bir bulut
Eser Ýçimde lodosu olmayan deli fýrtýna
O hesaplar zamansýz günleri
Þimdi sana düþer Ýstanbul yapraklarým
Ýçinde sen ve ben olan
Bir martý kanadýna uyanýrken alaca sabah
Sanki gök delinmiþ bulutlar siyim siyim
Sanki bana aðlar Ýstanbul
Ýþte bir garip hikâye
Okumasýný bilene satýr satýr yalnýzlýk bakýr köylüm

Yaþayamadýðým bilmediðim baharýn tadýný
Ýçimdeki aðýtlarla denizine akýtýyorum
Sabahýn ayazýnda yârini anar gönlüm
Soðuk kayalarda martý sesi dalgalara karýþýr
Limaný olmayan kayalýklarda bir mum gibi erirken
Parçalanmýþ gönlüm kadar, baþka gönül duymadý


Gün aðardý gökyüzü darmadaðýnýk
Yýllara yenik düþmüþ yorgun gemi gibiyim
Yüreðimden gelen inçe hýçkýrýk
alýp götürdü beni uzaklara
Yaðmur ve soðuk iliklerime iþler
Ne gelen var nede giden
Vakitsiz zamanlarýmýn sayýlý saatlerinde
Yel kovan durmayýp dönerken
Dalgalara bakýþlarým, kayalar kadar soðuk
Dilimde sözcükler tutsak
Usuma inerken bir balyoz
Yüreðim hýçkýrýklarla daðlanýr
Ýstanbul sanki halime aðlar
kanadý kýrýk bir kuþ gibi
Bitmez yollarýn yokuþundayým þimdi gülüm


Sosyal Medyada Paylaşın: