O beni hep arkadaşı bilsin...

Hayatýn bizlere biçmiþ olduðu, röller var,
Kimi insan iyiyi kimi insan da kötüyü oynar,
Kutsal olan bir duygu var ki O da AÞK’týr,
Ýnsan oðlunun vaz geçilmez tutkusu,


Ben ilk aþký ilk okulda tattým,
Daha ozaman beþinci sýnýfa gidiyordum,
Aþkýn ne oldunu bilmiyordum tabi ozamanlar,
Kalbimin hýzlý atýþý ve yanaklarýmýn kýzarmasý gibi,
Ýçimi bir heycan sarýyordu, içim içime sýðmýyordu,
Aþk nedir bilmiyordum, O yaþta ki ben,
Aþkýn ne olduðunu nerden bilebilirdim ki,


Aradan yýllar geçmiþti,
Lise çaðýna gelmiþ genç bir delikanlý olmuþtum,
Hiç sevgilim olmamýþtý, O duygunun ne olduðunu bilemiyordum,
Bir gün O çýktý karþýma, kalbim duracak gibi oldu,
Onu görünce nefes alamaz konuþamaz oluyordum,
Kapamýþ olduðum kalbimin tüm kapýlarýný açtým ona,
Gelirmi diye hep bekledim yýllarca,
O bumu acaba diye içimden konuþu verdim bir anda,


Artýk onu görmeden günler geçmiyor,
Gündüzü geceye atýyor, geceyi gündüz zor ediyordum,
O karþýma çýkmadan önce ben yaþýyormuydum,
Allahým bu ne acý bir duygu, beden teninden yýrtýlýp çýkacak gibi oluyor,
Bir türlü onu sevdiðimi söliyemedim, korktum kabul etmez diye,


O nu kendi içimde seveli tam bir yýl olmuþ,
Geçmiþe bakýnca, neler kaybettiði mi anladým,
Ben onu hep sevdim ama onun hiç bir zaman haberi bile olmadý,
Ve bir gün ayrýlýk vakti geldi, O benden bir arkadaþ gibi ayrýldý,
Bense canýmýn yarýsýndan ayrýldým,
Sevgi, aþk bulunduðu anda aktif hale gelmesi gereken iki damarmýþ...



yazan : Samet karaoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın: