o tebesümün ardýndan kaç bahar geçti adýn kalbimin ücra köþesinde sessizce çýnlýyor saatler mahsun bakýyor bu sabah kapým yine aralýk, býkmadým beklemekten
parmak uçlarým üþüyor,nefesini özledim ensemde kaldýrýmlar ýslak hafiften bir þarký çalýyor beynimde þimdi uzaklardasýn... amansýz bir sýzý bu tükenmiyecek sanýrým gel desem de gelemessin þimdi kim bilir nerelerdesin.
VEDAT ÞAKAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
vedat.sakar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.