Boşluk
bilirim beyin kývrýmýndaki boþluðu
insana varlýðýný unutturur düþünce
ve bilirim ruhta manevi sarhoþluðu
varlýðý eritir,madde uçurumdan düþünce
düþünce anlarsýn boþluðu ancak
kollarýný kanat gibi açarsýn nafile
yoktur etrafýnda bir dal tutunacak
yoktur senden baþka bir tek kafile
bilirim o anda sevgili diye ruyalara sarýlýþýný
uyandýðýnda anlarsýn sarýldýðýn yastýk
dost diye baktýðýn heykellere darýlýþýný
düþünce dünyasýnda biz hep birlikte astýk
yalnýz deðilsin fikrim ve yüreðim
ben de varým seninle o boþlukta
tek kalmýþ ada gibi ummanda evim
yalnýz deðilsin
ben de uyanýrým hep o kuþlukta
sonra dar gelir bana dört duvar
dar gelir sana kafatasým
çýksak da dýþarda gökkubbe var
hapsolduk kendimize
böylesi mahkumluðadýr yasým
ve anlarsýn
yalnýz sana dar deðil kafatasým
dünyayý uzaydan seyreder gibi
gittikçe küçülüyor gözümde
biliyorum gittiðim yer bakii
büyüyorum nokta gibi boþluðun özünde
zordur yoklukta varlýk görünce yutkunmak
zordur böylesi boþluða tutunmak
ne görünür, ne maddedir ne cisim
su paklamaz
düþünce boþluðuna düþtüðümden beri necisim.
NaifGaddar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.